Monday, May 20, 2013

ПРИТЧА «ДУХОВНАЯ ПИЩА»

 
Ученик спросил старца:
- Зачем ты каждый день читаешь библию? Ведь ты уже читал ее? 
Спросил и старец:
- А зачем ты сегодня ел? Ведь ты же ел вчера?
Ученик пожал плечами:
- Для того чтобы жить. Без пищи я умру.
 Старец кивнул:
- Вот и я каждый день читаю, чтобы духовно не умереть.
 
P.S. А вы читаете библию каждый день?

Tuesday, April 30, 2013

Badan, Jon, Ruh... Uchlik!


Masihiylar bilan suhbatlashganizda, ulardan "Uchlik" haqida eshitgan bo'lsangiz kerak. Xa, biz Masihiylar Xudoning Uchligiga ishonamiz. Lekin boshqa dinlar Xudoning "Uchligini" umuman noto'g'ri tushunishadi. Shu sababdan ular Masihiylarni uchta Xudoga iymon keltirishda ayblashadi. Vaholanki, bu noto'g'ri ayblov. Biz Masihiylar uchta Xudoga ishonmaymiz, biz Xudoning yagonaligiga iymon keltiramiz. Bibliyaning eski va yangi ahdi, Xudoning tanholigini takror va takror aytadi.

~ Qonunlar 6:4 ~
4 Ey Isroil, quloq sol! Egamiz Xudo - tanho Egadir!

Biz masihiylar iymon keltiradigan Xudoimiz yagonadir, lekin U 3 ta shaxsiyatga egadir. Xudo Ota, Xudo o'g'il va Muqaddas Ruh. Lekin bu Xudo uchta degani emas! Aniqroq tushunishingiz uchun, hayotiy misollar bilan tushuntiraman.

Parvardigor Otamiz butun dunyoni, jumladan biz insonlarni ham "Uchlik"dan iborat qilib yaratganlar!
Bir narsani unutmang, biz insonlar Xudoning sur'atida yaralganmiz:

~ Ibtido 1:27 ~
27 Shunday qilib, Xudo O'z suratiday qilib yaratdi inson zotini.

Biz insonlar ham Uchlikdan iboratmiz:

1) Tana
2) Jon
3) Ruh

Agar Jon va Ruh bu bir narsani anglatadiku, demoqchi bo'lsangiz adashasiz. Injil oyatlarini o'qisangiz, Jon va Ruh ikki xil manba ekanligini tushunasiz.

~ 1 Salloniklarga 5:23 ~
23 Tinchlik manbai bo'lgan Xudoning O'zi sizlarni butunlay poklasin. Rabbimiz Iso Masih kelguncha, butun RUHINGIZ, JONINGIZ va TANANGIZ aybsiz saqlansin.

1 - Tana

Tana haqida maktab darslaridan (odam anatomiyasi va hokazo) yaxshi ma'lumotga ega bo'lsangiz kerak. Tana jismoniy va vaqtinchalikdir. Tana - jismoniy dunyo uchun yaratilgan.

                                                       ♥ † ♥ † ♥ † ♥

3 - Jon

Jon - diniy atamadir, lekin Jonni aniqroq tushunishimiz uchun oddiy so'z bilan atasak, Jon - bu Ongdir. Jon (Ong) orqali biz o'ylaymiz, qaror qilamiz, istaymiz, hirs qilamiz, bizni emotsiyalarimiz kelib chiqadi. Masalan, bizning jismoniy tanamiz och qolsa, yoki biror narsaga tashna bo'lsa, bu signallar miyaga yuboriladi va ong tanamizni qoniqtirish uchun tezlikda yechim qidira boshlaydi. Bizni jismoniy tanamiz tez qoniqishni istaydi. U noqulaylikdan qochadi, bir joyda qimirlamay o'tirishni va o'qishni yoqtirmaydi, bizni ongimiz (Jonimiz) o'rganishni istamaydi. Jon (Ong) haqida tushuntirganlarimni tushunishingiz uchun, o'zizni sinab ko'ring, bir joyda qimirlamay 10 soat o'tirib ko'ringchi.... Jonimiz bunday noqulaylikdan qochadi.

                                                       ♥ † ♥ † ♥ † ♥

2 - Jon

Jon - diniy atamadir, lekin Jonni aniqroq tushunishimiz uchun oddiy so'z bilan atasak, Jon - bu Ongdir. Jon (Ong) orqali biz o'ylaymiz, qaror qilamiz, istaymiz, hirs qilamiz, bizni emotsiyalarimiz kelib chiqadi. Masalan, bizning jismoniy tanamiz och qolsa, yoki biror narsaga tashna bo'lsa, bu signallar miyaga yuboriladi va ong tanamizni qoniqtirish uchun tezlikda yechim qidira boshlaydi. Bizni jismoniy tanamiz tez qoniqishni istaydi. U noqulaylikdan qochadi, bir joyda qimirlamay o'tirishni va o'qishni yoqtirmaydi, bizni ongimiz (Jonimiz) o'rganishni istamaydi. Jon (Ong) haqida tushuntirganlarimni tushunishingiz uchun, o'zizni sinab ko'ring, bir joyda qimirlamay 10 soat o'tirib ko'ringchi.... Jonimiz bunday noqulaylikdan qochadi.

Jon - bu Tana va Ruh o'rtasidagi vositachidir, va doimo shu ikkisida biri tarafga tortiladi, ya'ni Tananing o'zini hohish va ehtiyoji bor, hamda Ruhning o'zini istagi va tilagi bor. Tana yeyishni va uxlashni hohlasa, Ruh o'rganishni va ruhan o'sishni istaydi. Ruh cherkovga borishni istasa, tana  uxlashni hohlaydi. Buni tajribangizda his qilgan bo'lsangiz kerak. Bu Jon (Ong) uchun jangdir, oxirida Jon (Ong) yo Ruhiy yo'lni tanlaydi, yo Jismoniy tanani yo'lini tanlaydi.

                                                      ♥ † ♥ † ♥ † ♥

3 - Ruh

Endi keling ruh haqida gaplashamiz, Ruh bibliyada - Samoviy Jism deb atalgan. Keling o'sha oyatni ko'rib chiqamiz:

~ 1 Korinfliklarga maktub 15:39-40 ~
39Har qanday et ham bir xil emas, lekin insonlarning eti boshqa, hayvonlarning eti boshqa, qushlarning eti boshqa, baliqlarning eti boshqa.
40Samoviy va dunyoviy jismlar ham bor. Lekin samoviy jismlarning ko’rki boshqa, dunyoviylarniki boshqa.


Ko'rib turganingizday, bizni Tanamiz - dunyoviy jismdir, Ruhimiz esa - Samoviy jismdir.
Shuni aniq ayta olishim mumkinki, bizning Jismoniy tanamiz - Jismoniy dunyoda (Yerda) yashasa, Ruhiy tanamiz - Ruhiy dunyoda yashaydi.
Sizni Ruhingiz - Tanagizni ko'rinishiga o'xshaydi, xuddi sizni Tanangiz ota-onangizni ko'rinishiga o'xshagandek. Ruh, Tanangiz kabi ko'ra oladi, tega oladi, hid bilish, ta'm bilish va eshitish qobiliyatlariga ega. Bizning Ruhimizni borligi bizni hayvonlardan ajratib turadi. Bizning Ruhimiz abadiy yashaydi va Xudoni bilishni, U bilan bog'lanishni istaydi. Bizni Ruhimiz yaxshi inson bo'lishimizni va boshqalarga yaxshilik qilishni istaydi. Bizning Ruhimiz yaxshi yoki yovuzdir va oxirida bizni Ruhimiz yo Samoviy Qasrga yoki do'zaxga ravona bo'ladi.
Sizni jismoniy tanangiz nimaiki qilsa, Ruhingizga ta'sir qiladi. Va Ruhingizga sodir bo'lgan narsalar, tanagizga ta'sir qiladi. Sizning tanangiz bu dunyoda tirik bo'lib yashasada, ikkalasi, ya'ni Tana va Ruh bir-biriga chambarchas bog'liqdir.
Insonning tanasi boshqalarni odatini ta'sir orqali meros qilib olish qobiliyatiga ega. Masalan, biz ko'rganimizdek harakat qilamiz, eshitganimizdek gapiramiz. Xuddi ota-onamizni fazilatlarini va hulq-odatlarini meros qilib olgandek, Ruhimiz ham tanamizni barcha hulq-atvori va fazilatini meros qilib o'ziga oladi. Biz o'lganimizdan so'ng, o'zimiz bilan pul, meros, shon-sharaf, reputatsiya va boshqa jismoniy narsalarni u dunyoga olib keta olmaymiz, lekin bizning Ruhimiz tanamizdan, tanamiz bu dunyoda qanday yashab o'tgan bo'lsa, ya'ni fikrlash, hulq-atvor, fazilatlar va hokazo xarakterlarni meros qilib olib ketadi.
Diniy tilda gapirganda, sizning Ruhingiz yo gunohkor yo xaqqoniydir, bu albatta hayotingizni qanday yashab o'tganingizga bog'liqdir. Agar bu dunyoda, biror narsaga yoki kimsaga hirs qilgan bo'lsangiz, (bibliyada Iso Masih aytganlar, "Zino qilish bu faqat jizmoniy emasdir, balkim agar qalbingda birovga hirs qilsang ham, u bilan jismoniy zino qilgan bo'lasan" deb), hasad, birovni kechirmaslik, birov bilan urushib g'azabda bo'lsangiz, bu barchasi gunohdir va Ruhingiz shu fazilatlarni o'ziga meros qilib olgan bo'ladi. Sizni jismoniy hayotda qanday yashaganigizni, Ruhingiz u dunyodagi hayotingizni belgilaydi.

Muammo shundaki, ko'pgina Masihiy bo'lmagan insonlarning ruhi o'likdir. Qanday qilib insonlarning Ruhi o'lik bo'lishi mumkin degan savolingizga, bir boshdan Injilning eski ahdi, Ibtido bo'limidan oyat keltirib, tushuntira boshlayman:

~ Ibtido 2:15-17 ~
15Shunday qilib, Parvardigor Egamiz, Odam boqqa ishlov bersin, parvarish qilsin, deb uni Adan bog'iga joylashtirdi. 16Parvardigor Egamiz unga shunday amr qildi: "Sen bog'dagi hamma daraxtning mevasidan bemalol tanovul qilaver. 17Lekin yaxshilik va yomonlikni bilish daraxtining mevasidan yemaysan, undan yeyishing bilanoq, shubhasiz, o'lasan".

Odam Ato va Momo Havo Adan bog'ida yashab yurgan davrida, yer yuzida o'lim bo'lmagan, ular o'lim nimaligini bilishmagan. Ular Parvardigor Egamiz bilan abadiy yashash uchun yaratilishgan. Odam va Momo yaxshilik va yomonlik mevalaridan yeb, gunoh qilib qo'yishlari bilan, darrov jismoniy o'lishmagan. Bu oyatda Parvardigor Egamiz, Ruhan o'lishimizni nazarda tutganlar. Ruhan o'lish - bu Parvardigor bilan bo'lgan Muqaddas Rishtamizning uzilishidir. O'sha davrda Odam Ato va Momo Havoning Ruhi, Parvardigor Egamizning Ruhi bilan BITTA bo'lgan. Misol bilan tushuntiradigan bo'lsam, Parvardigor Egamiz - Daraxt bo'lsa, Odam va Momo - Daraxtning (Parvardigor) shoxlaridir. Lekin Odam va Momo gunoh qilishgani sababli, u rishta uzilgan.

Parvardigor Egamiz, Odam ato va Momo havoni yaratganlarida, ularda ham biz kabi Tana, Jon va Ruh bo'lgan, lekin bizdan farqligi shundaki, ularning Tanasi, Joni va Ruhi Samoviy MuqaddasTartibda bo'lgan, ya'ni ularning Tanasi Joniga bo'ysingan, Joni esa Xudo bilan bitta bo'lgan Ruhiga bo'ysungan. Odam ato va Momo havo gunoh qilib qo'yishgandan so'ng, bu Samoviy tartib buzilgan va Shayton Jonga (Ongga) ta'sir o'tkazib, Jon orqali Ruh va Tana ustidan boshqaruvni boshlagan. Buni natijasida Tana va Ruh gunohga bulg'angan va Parvardigor Egamiz bilan bo'lgan Muqaddas rishtamiz uzilgan!

Odam ato va Momo havo gunohlaridan so'ng, insoniyat Xudo bilan aloqani tiklashga harakat qilishgan, lekin gunohning salbiy ta'siri tufayli, ularning barcha harakatlari samarasiz bo'lgan. Keyinchalik esa, Xudo tomonidan tayinlangan payg'ambarlar Xudo uchun insonlarga gapirishgan, ruhoniylar esa insonlar uchun Xudoga gapirishgan. Lekin bu Parvardigor Egamiz uchun yetarli bo'lmagan.

Muammo shundaki, biz gunohkor insonlarning ruhi, gunoh ta'siri tufayli chalkashgan va ikkilangandir, va gunoh bilan bulg'angan ruhimiz ko'pincha jonimizgaga (ongimizga) yomon maslahat berib turadi, buning natijasida biz insonlar Parvardigorni ibodatimiz bilan xursand qila olmaymiz.

Xoch † barchasini o'zgartirdi. Endilikda, biz Iso Masihga bo'lgan iymonimiz tufayli ruhan qayta tirildik va bizning ruhimiz, Parvardigor Otamizning Ruhi bilan yana BITTA bo'ldi. Iso Masih orqali uzilgan Muqaddas rishta tiklandi. Hamda barcha chalkashliklarga va ikkilanishlarimizga oydinlik kiritildi.

~ 1 Korinfliklarga 6:17 ~
17Rabbimiz bilan qovushgan esa U bilan bir ruh bo’ladi.

 Iso Masih orqali o'lgan ruhimiz tirildi va oq-qorani tamoman bila boshladi. Bizning Jonimiz (ongimiz)bu dunyoda gunoh ta'sirida bo'lsada, Iso Masih orqali poklangan va tirilgan ruhimiz vijdonimiz orqali jonimizni (ongimizni) boshqaradi.
 
Qayta tirilishning mo'jizasi shundaki, biz Masihiy bo'lganimizdan so'ng, Parvardigor Otamizning so'zlarini oydinlik ila tushuna boshlaymiz.Tabiiy inson, Parvardigorning so'zlarini anglab yeta olmaydi. Tushunmagani uchun ham Uni tentaklik hisoblaydi.
 
~ 1 Korinfliklarga 2:14 ~
14Inson o’zining tug’ma his-tuyg’ulari bilan Xudo Ruhi o’rgatgan narsalarni qabul qila olmaydi. U bularni tushunmagani uchun tentaklik hisoblaydi. Zero ilohiy haqiqatni Ilohiy Ruh yordamida muhokama qilish lozim.
 
 ~ Ishayo 29:13 ~
Xa, Rabbiy aytdi: "Bu xalq so'zdagina Menga yaqinlashadi, Tildagina (yani ong orqali) Menga izzat qiladi, yuraklari (yani Ruhlari) esa Mendan uzoqdir. Inson yaratgan qoidalar orqali Menga sajda qiladi.

Ushbu oyatda shuni tushunishingiz mumkunki, xozirgi hayotimizda barcha Din ulamolarining tilda, ya'ni ong orqali yoddan bilgan oyatlarni aytib Xudoga izzat ko'rsatishga juda ustadir, lekin qalban ya'ni ruhan ibodat qilishga kelganda, ular Xudodan yiroqdadir. Yuhanno o'z oyatida sajda va ibodat xaqida shunday deydi:

~ Yuhanno 4:24 ~ 
Xudo - Ruhdir, Unga sajda qiluvchilar ham Muqaddas Ruh boshchiligida, xaqiqatni bilgan holda sajda qilishlari lozim.
 
 Parvardigor Egamiz, yuragimizga va niyatimizga qarab hukm chiqazadi, harakatimizga qarab emas! Parvardigor Egamizni odobli harakatimiz bilan ahmoq qila olmaymiz. Sirtdan odobli bo'lib ko'rinsakda, Parvardigor qalbimizdagi niyatimizni juda yaxshi biladi.
 
~ Matto 15:17-20 ~
17 Og'izga kiradigan har bir narsa qoringa o'tib, kerakli joydan chiqib ketishini nahotki tushunmasangizlar?! 18 Ammo og'izdan chiqadigan narsalar yurakdan chiqadi. Ana o'shalar insonni harom qiladi. 19 Chunki inson yuragidan yomon fikrlar, qotillik, fahshu-zino, o'g'irlik, soxta guvohlik va tuhmat chiqadi. 20 Ana shular insonni harom qiladi. Yuvilmagan qo'l bilan ovqat yeyish esa insonni harom qilmaydi.

Yeremiyo payg'ambari o'z oyatida yuragimiz ayyorligi haqida oyat ham yozib o'tganlar.

~Yeremiyo 17:9 ~
Odamning yuragi shunchalik ayyor-ki,
Uning davosi yo'q!
Uning ichidagini kim biladi?!
 
Iso Masihni qabul qilib, qayta tug'ilishimiz bilan Parvardigor Egamizning Muqaddas Ruhi bizning ruhimiz bilan birlashadi. Va doimo ruhimizni yangilaydi, tarbiyalaydi, ruhimiz orqali Jonimizga (Ongimizga) maslahat beradi. 
Parvardigorning Muqaddas Ruhi, bizning ruhimizni tarbiyalagan holda, jonimiz (ongimiz) ustidan qayta egalik qilib, gunoh qulligidan ozod qiladi. Shuningdek, bizning Jonimiz (Ongimiz) Ruhimizning berayotgan maslahatiga quloq solishi kerak, chunki Parvardigor Egamizning Muqaddas Ruhi ruhimizga maslahat berayotgan bo'ladi.
 
Pavel o'z oyatlarida, Jonimiz (Ongimiz)ni yangilatishimiz uchun tubdan o'zgarishimiz darkorligini aytib o'tganlar:
 
~ Rimliklarga 12:2 ~
2Bu dunyoga uyg’unlashmanglar. Xudoning yaxshi, manzur, komil irodasining nima ekanini fahmlamoq uchun fikringizni yangilash orqali tubdan o’zgaringlar.
 
Tubdan o'zgarish - bu Muqaddas Ruhni Jonimizni (ongimizni) tarbiyalasga, yangilashga, asosiy ta'sir manbasi bo'lishga izn berishdir.

~ Rimliklarga 8:5 ~
5Bashariy tabiat amri bilan yashaydiganlar bashariy fikr qiladilar. Ilohiy Ruh amri bilan yashaydiganlar ilohiy fikr qiladilar.

Mana bu - yana Samoviy Muqaddas Tartibdir. Parvardigor Egamiz Muqaddas Ruhi bilan bizni tubdan o'zgartirib boradi. Ya'ni Parvardigor Egamizning Muqaddas Ruhi >>> bizning ruhga, >>>bizning jonga, >>> bizning tanamizgadir. Mana shuning uchun ham Farziylar tanqid qilinganlar. Chunki Parvardigorning Muqaddas Ruhi ularning ichida bo'lmagan. Va ularning qonunlarga bo'ysinuvchanligi, ularning aql zakovatining hamda Jonining (Ongining) mahsuli bo'lgan. Shuning evaziga ular kamtarin bo'lish o'rniga, o'zlarini xaqqoniy hisoblashgan. Ularning ruhi gunohlariga pushaymon yemagan holda qolgan.  Sirtdan yaxshi ko'ringani bilan, ichdan ular vayrona bo'lishgan!
 
 Bizning eng katta muammoimiz shundaki, bizning Jonimiz (Ongimiz) hali ham gunohga bo'lgan aloqasi ustida kurashmoqda. Shuning uchun ham Jonimiz (Ongimiz) yangilarngan ruhimizga doimiy ravishda itoatkor bo'lishi shart.
Bir narsani unutmang, biz Jonimiz (Ongimiz) orqali hulq atvorimizga ta'sir qiladigan qaror chiqazamiz. To'g'ri, bizning ruhimiz, Parvardigor Egamizning Muqaddas Ruhi bilan birdir, lekin U faqat maslahat bera oladi.

Pavlus ~ Rimlikarga 7:14-25 ~ oyatlarida yaxshilik qilishga hohishi borligini, lekin amalda ro'yobga chiqara olmasligini, uning ruhi Parvardigorning Muqaddas Ruhi bilan bir bo'lsada, ba'zida Joni (ongi) Xudo Ruhiga qarshi chiqishini aytib, tushuntirib o'tadi:

14Qonnunni Xudo bergan. Men esa gunohga qul bo'lib sotilgan ojiz bandaman. 15Axir o'zim qilayotgan ishlarni o'zim tushunmayman, chunki qilishni hohlaganlarimni qilmayman, aksincha nimani yomon ko'rsam, shuni qilaman. 16O'zim hohlamagan ishlarni qilayotgan ekanman, bu bilan qonunning yaxshi ekanligini ma'qullayotgan bo'laman. 17Demak, bu ishlarni men o'zim emas, balkim yuragimdagi gunoh qilayotgan bo'ladi.
18Menda, ya'ni bashariy tabiatimda yaxshi narsa yo'qligini aniq bilaman. Yaxshilik qilish istagi dilimda bor bo'lsada, uni ro'yobga chiqarishga kuchim yetmaydi. 19O'zim qilishni hohlagan yaxshilikni qilmaymanda, uning o'rniga o'zim qilishni hohlamagan yomonlikni qilaman. 20O'zim hohlamagan ishni qilayotgan ekanman, demak bu ishni men emas, balkim yuragimdagi gunoh qilyapti.
21Men bundan ushbu xulosani chiqaraman: yaxshilik qilmoqchi bo'lganimda, qalbimda hamisha yomonlik poylab turadi. 22Butun qalbim bilan Xudoning qonunidan zavq olaman. 23Ammo a'zoyi badanimda boshqa bir qoida amal qilmoqda. Bu qoida ongimdagi  qonunga qarshi kurash olib borib, a'zoyi badanimda amal qiluvchi gunoh qoidasiga meni asir qilyapti. 24Oh men sho'rlik odam! O'lim soyasi ostidagi bu ahvolimdan kim meni qutqarar ekan? 25Xudoga shukur! Rabbimiz Iso Masih orqali U bizni qutqaradi! Xullasi kalom, men ongim bilan Xudoning qonuniga qul bo'lsamda, bashariy tabiatim gunoh qoidasiga quldir.

Lekin Farziylar va Dindor Ulamolar, Pavlus aytganlarining teskarisi edi, ular tashqi tanasi bilan xulqi odobli bo'lsada, ichida yovuz fikrlarga va niyatlarga to'la edi. Parvardigor Egamiz bundaylarni hukm qiladi, lekin bu hukmi Masihiylarga qaratilmagandir, chunki Jonimiz (ongimiz) bizga hiyonatlik qilsada, ruhimiz Parvardigor Egamiz bilan BITTAdir.

~ Rimliklarga 8:1 ~
1Shunday qilib, Iso Masih ummati bo’lganlarga qarshi endi hech bir mahkumlik yo’qdir.

Qisqacha ma'lumot: Ushbu maqolani Injil oyatlarini o'rgangan holda yozdim. Men ham insonman, xatoga yo'l qo'ygan bo'lishim mumkin. Muqaddas - Parvardigordir! Maqolamga fakt sifatida ishoning demoqchi emasman, balkim o'zingiz ham Injil oyatlarini o'qing, Parvardigor xaqiqatni qidirganga, Xaqiqatni ravshan qiladi. Iso Masih nomi bilan, Omin!


 

Monday, April 29, 2013

ПРИТЧА–РАССКАЗ «ЗАМУРОВАННАЯ БИБЛИЯ»

 
 Случай, который произошел с Библией.
Одному человеку верующая сестра подарила Библию, но он не хотел ее читать. Этот человек работал на стройке и решил замуровать Библию в стену. При этом он говорил, что этой Библии больше никто не увидит. Но он ошибся. Через некоторое время на этом месте произошло землетрясение и стена дала большие трещины. На ремонт этой стены поехала новая бригада рабочих. Среди них был верующий человек, который заделывал трещины в стене. Вдруг он увидел замурованную книгу. Он ее достал, и оказалось, что это Библия. На ней было написано, что она подарена человеку по имени Антоний. Когда ремонт был закончен, рабочие уехали домой. Христианин захватил с собой Библию, которая была замурована в стене. На одном из перекрестков он стал продавать христианскую литературу. В это время к нему подошел человек по имени Антоний. Христианин предложил ему Библию.
Антоний сказал:
— У меня была Библия, но я замуровал ее в стену и больше ее никто никогда не увидит.
— Ошибаетесь, — сказал миссионер. — При ремонте этой стены я извлек эту Библию. Вот она, получай! 
 
                                                        ♥ † ♥ † ♥ † ♥ 
 
Бог заботится о каждом из нас. Он хочет, что бы мы все спаслись и были с ним в раю. Иисус пытается привести нас к себе. Замечаем ли только мы это?

ПРИТЧА «ДВИЖЕНИЕ И ПРОГРЕСС»

 
Притча повествует об одном пожилом человеке, который был очень слаб здоровьем.
Однажды он услышал, как Бог сказал ему, чтобы тот двигал огромный камень в своем дворе. День за днем, месяц за месяцем, год за годом он толкал этот камень. Настал день, когда сатана пришел к нему и спросил, как далеко тот передвинул камень, толкая его каждый день. 
- Ни на дюйм - ответил старик, - я вообще его не сдвинул. 
- Ну ты и неудачник, - сказал ему дьявол. - Бог никогда не говорил тебе толкать этот камень. Если бы Он это тебе повелел, то ты бы уже давно сдвинул его с места. 
Старик подумал над тем, что ему сказал дьявол и обратился к Богу с вопросом, почему он двигал камень в течение долгих лет, но так и не сдвинул его? 
- Я никогда не говорил тебе сдвинуть камень, - сказал Бог. - Я только просил тебя его толкать. И посмотри как, благодаря своему послушанию, ты изменился. Ты был таким слабым и больным, когда получил от меня повеление. Но теперь ты такой сильный и здоровый. Ты очень изменился. Может ты бы и не смог передвинуть камень, но я могу это сделать. И через свои усилия ты упражнял свою веру, что позволило мне действовать. 
 
                                  ♥ † ♥ † ♥ † ♥ 
 
Было ли движение в том, что он делал? Нет.
Был ли прогресс? Да.
Не путайте движение с прогрессом в своей жизни. Они могут произойти одновременно в вашей жизни, но это случается редко. Только из-за того, что вы не видите движения, не думайте, что у вас нет прогресса.

ПРИТЧА-РАССКАЗ «ЛЮБЛЮ ТЕБЯ, ПАПА»

 
Однажды, когда человек полировал свой автомобиль, его маленький сын поднял камень и нацарапал несколько слов на боку автомобиля. В гневе человек схватил руку ребенка и стал бить по ней много раз, не понимая, что он ломает ее. В больнице ребенок потерял все свои пальцы из-за многочисленных переломов. Когда ребенок увидел своего отца с глазами, полными боли, он спросил у него, когда его пальцы вырастут снова? Человек испытал боль и ничего не ответил; он возвратился к своему автомобилю и стал его пинать. Опустошенный своими поступками, сидя перед тем автомобилем, он посмотрел на царапины – ребенок написал «ЛЮБЛЮ ТЕБЯ, ПАПА».
 
Гнев и Любовь не имеют пределов. Выбирайте Любовь, чтобы жизнь была красива и прекрасна. Проблема сегодняшнего мира в том, что люди используются, а вещи любимы. Все мы всегда должны помнить. ВЕЩИ должны ИСПОЛЬЗОВАТЬСЯ, а ЛЮДИ должны быть ЛЮБИМЫ!

Nimaga Havoriy Pavlus bitiklarida Iso Masihni "Ikkinchi Odam Ato" deb ataydi?




Injilning Korinfliklarga maktubini o'qisangiz, Pavlus Iso Masihni "Ikkinchi Odam Ato" deb ataydi, nimaga?
Ko'pgina boshqa din vakillari bilan suhbatlashganimda, ular shu oyat ustida men bilan bahslashib, tortishishadi. Ular Iso Masihni Xudoning Asl O'zi ekanligiga ishonishmaydi, balkim Iso Masih, Odam Ato kabi tuproqdan yaralib, Alloh unga "Bo'l" dedi va U bo'ldi deb takror takror aytishadi va Pavlusning shu oyatini misol qilib keltirib, o'zligini xaq ekanliklarini isbotlashga harakat qilishadi.
Birinchidan, biz Masihiylar Alloh Xudosiga iymon keltirmaymiz. Bizning Xudoimiz, Ibrohim, Isoq, Yoqubning Xudosi (Yahweh)dir.
Ikkinchidan, Iso Masih tuproqdan yaralmagan. U samodan bu dunyoga Maryam orqali tushgandir.
Injilni o'qiganingizda, bitta oyatni maqsadini tushunish uchun butun bo'limni o'qishimiz kerak. 
Keling Pavlus Korinfliklarga yozgan birinchi maktubining 15-bo'limini to'liqroq ko'rib chiqamiz, nima sababdan Pavlus Iso Masihni "Ikkinchi Odam Ato" deb atagan ekan???

~ 1 Korinfliklarga 15:45-49 ~
45Tavrotda yozilishicha: «Birinchi odam – Odam ato tirik badan bo’ldi». Oxirgi Odam esa hayotbaxsh Ruh bo’ldi.
46Ko’ramizki, birinchi navbatda ruhiy emas, moddiy badan keladi. Ruhiy badan keyinroq keladi.
47Birinchi odam yer tuprog'idan paydo bo’lgan, ikkinchi Odam (Rabbimiz Iso) esa Samodandir.
48Tuproqdan yaralgan ilk odam qanday bo’lsa, boshqa odamlar ham Shundaydir. Samoviy Odam qanday bo’lsa, samoviylar ham Shundaydir.
49Biz tuproqdan yaralgan odamga qanday o’xshasak, samoviy Odamga ham Shunday o’xshab ketamiz


Pavlus ushbu oyatlarida ikki hil badan borligini va shu badanning farqini aytib beryapti, moddiy badan va ruhiy badan!

~Ibtido 2:7 ~ oyatida Parvardigor Egamiz Odam Atoni qanday qilib tirik jon qilib yaratgnalari haqida yozilgan:

7Shundan keyin Parvardigor Egamiz yerning tuprog'idan Odamni yasadi va uning burun teshigidan puflab, jon ato etdi.

Odam Ato davridan berin, har bir inson tirik (moddiy) badanga egadir. Biz barchamiz moddiy badan bilan tug'ilganmiz, chunki barchamiz Odam Atoning avlodidanmiz. Biroq, oxirigi Odam yoki "ikkinchi Odam" - Iso Masih, "Hayotbaxsh Ruhdir". Xuddi Odam Ato insoniyatning Birinchisi bo'lgani kabi,  Iso Masih o'limdan so'ng, abadiy hayotga (Samoviy badanda) tirilganlarning Birinchisidir. Chunki Masih o'limdan tirildi, U yangi borliqqa kirgan "hayotbaxsh Ruhdir"... U Ruhiy hayotning asosidir, va Unga iymon keltirganlar, U orqali tirlishadi. Iso Masihning yangi, ulug'langan tanasi endi Uning yangi, ulug'langan, Ruhiy hayotiga mosdir - xuddi  Odam Atoning moddiy jismi moddiy hayotga (Yerga) mos bo'lgani kabi.
Masihga iymon keltirganlar qayta tirilishganda, Parvardigor Ota ularga abadiy hayotga mos bo'lgan yangidan tuzilgan, abadiy jism beradilar.

Pavlus 46-oyatda birinchi moddiy, keyin ruhiy jism kelishini aytadilar. Odamlar birinchi moddiy hayotga birinchi kelishadi, ya'ni ular yerga tug'ilib, shu yerda yashashadi. Shu moddiy hayotdan yashab o'tishgandan so'ng, ularga ruhiy hayot taqdim etiladi (agar Masihga iymon keltiruvchi bo'lishsa).
Iso Masih Odam Atodan avval ham abadiy bo'lib kelgan va abadiy bo'lib keladi, Iso Masihni ikkinchi odam, ikkinchi Odam Ato deb atashlariga sabab, Iso yer yuziga samodan Odam Atodan so'ng, bir necha yil o'tib kelganligi sabablidir. Masih chaqaloq bo'lib, inson tanasida yer yuziga keladi, lekin U Odam Atoga o'xshab, yer tuprog'idan yaralmagan. Biz insonlar ota-onamizning urug'idan yaralganmiz, Iso Masih esa urug'dan yaralmagan! U "Samodandir"!

Pavlus davom etadi:
48Tuproqdan yaralgan ilk odam (Odam Ato) qanday bo’lsa, boshqa odamlar ham Shundaydir. Samoviy Odam (Iso Masih) qanday bo’lsa, samoviylar ham Shundaydir.
49Biz tuproqdan yaralgan odamga qanday o’xshasak, samoviy Odamga ham Shunday o’xshab ketamiz.


Barcha insoniyat Odam Atoga bog'liq bo'lganligi sababli, insonlar Odam ato kabi yerli (moddiy) jismga egadir. Yerga oid jismlar, yer hayotiga mosdir va ularning tanasi, Odam Atoning yer yuziga keltirgan birinchi gunohi evaziga  kelgan o'lim, kasallik va kuchlizlik bilan chegaralangandir.

Ajoyib Xushxabar shundaki, iymonlilar ikkilanmasdan shuni aniq bilishlari mumkinki, endi ularning tanasi ham Masihning tanasi kabi  halok bo'lmaydigan, abadiy, ulug'langan, va kuchga to'la bo'ladi. Xozir bir barchamiz, Odam Ato kabidirmiz, bir kun barcha Masihga iymon keltiruvchilar, Masih kabi bo'lur.

~ Fillipiliklarga 3:21 ~
21Har narsani bo’ysundirish kuchiga ega bo’lgan Rabbimiz Iso Masih kelganda, xuddi shu kuchning ta’siri bilan bizning ojizu foniy tanamizni O’zining ulug’vor tanasiga o’xshatib o’zgartiradi.

Yuhanno havoriysi iymonlilarga shunday deydi:

~ 1Yuhanno 3:2 ~
2 Ey mahbublarim, hozir biz Xudoning bolalari bo’lsak-da, kelajakda nima bo’lishimiz noaniq. Faqat shuni bilamizki, Iso Masih zohir bo’lganda, biz U singari bo’lamiz; U qanday bo’lsa, Shunday holda ko’ramiz.

Tuesday, April 23, 2013

Men imonimni Masihga bag’ishladim…Endi nima?

 
Tabriklaymiz! Siz hayotni o’zgartiruvchi qaror qabul qildingiz! Balki siz, “Endi nima? Men Xudo bilan safarimni qanday boshlayman?” deb so’rayotgandirsiz. Quyida berilgan beshta qadam sizga yo’nalishni Bibliyadan beradi. Safaringiz chog’ida sizda savollar bo’lsa komment qismida yozib qoldirsangiz!
 
 
1. Najotni to’g’ri tushunishingiz uchun ishonchingiz komil bo’lsin.
 
 ~ 1 Yuhanno 5:13 ~ 

13Men bularni sizlar abadiy hayotga egaligingizni bilinglar, deb yozdim. Chunki sizlar Xudoning O’g’li nomiga iymon keltirgansizlar.
 
 Xudo bizni najotni tushunishimizni xohlaydi. Xudo albatta najot topishimizni bilishda ishonchimiz komil bo’lishini istaydi. Keling najotning asosiy qismlarini qisqacha ko’rib chiqaylik:
 

(a) Biz barchamiz gunoh qilganmiz. Biz barchamiz Xudoga xush kelmaydigan ishlarniqilganmiz
 ~ Rimliklarga 3:23 ~
23Hamma gunoh qilgan va Xudoning ulug’vorligidan mahrumdir.

 (b) Gunohlarimiz tufayli, biz Xudodan abadiy ajralish kabi jazoga loyiqmiz.
 ~ Rimliklarga 6:23 ~
23Gunohning evazi — o’lim, Xudoning in’omi esa Rabbimiz Iso Masih qiyofasidagi abadiy hayotdir.
 
(c) Iso xochda bizning gunohlarimizni yuvish uchun jon berdi
 
~ Rimliklarga 5:8 ~
8Lekin biz hali gunohga botgan chog’imizda, Masih biz uchun o’ldi. Bu Xudoning bizga bo’lgan muhabbatidan dalolatdir.
 
~ 1 Korinfliklarga 5:21 ~
21Xudo bizni O’ziga ma’qul, solih deb bilish uchun, gunohni hech bilmagan Masihni biz uchun gunohga aylantirdi.
 
Iso bizning o’rnimizga, biz loyiq bo’lgan jazoni olib jon berdi. Uning qayta tirilishi, Isoning o’limi gunohlarimizni yuvishga etarli ekanligini isbotladi.

(d) Xudo o’z imonini Isoga bag’ishlaganlarga, ya’ni Uning o’limi gunohlarimizni yuvdi deb e’tiqod qiluvchi bandalarga rahm-shafqat va najotni ataydi.
 ~ Yuhanno 3:16 ~
16Zero Xudo olamni shunchalik sevdiki, O’zining yagona O’g’lini berdi, toki Unga ishongan har biri kishi halok bo’lmasin, balki abadiy hayotga ega bo’lsin.
 
~ Rimliklarga 5:1 ~
1Rabbimiz Iso Masihga bo’lgan iymonimizni inobatga olib, Xudo bizni oqladi va biz bilan sulh tuzdi.
 
~ Rimliklarga 8:1 ~
1Shunday qilib, Iso Masih ummati bo’lganlarga qarshi endi hech bir mahkumlik yo’qdir.

Bu najot xabaridir! Agar imoningizni Iso Masihga Najotkoringiz sifatiga bag’ishlagan bo’lsangiz, unda siz najot topgan bo’lasiz! Sizning barcha gunohlaringiz avf etiladi va Xudo sizni hech qachon tashlab ketmasligi yoki tark etmasligi uchun va’da beradi

~ Rimliklarga 8:38-39 ~
38Men aminmanki, na o’lim va na hayot, na farishtalar va na jin-ajinalar, na hozirgi va na kelgusi hodisalar,
39na balandliklar va na chuqurliklar hamda na yaratilgan boshqa biron mavjudot Rabbimiz Iso Masih shaxsidagi Xudo sevgisidan bizni judo qilishga qodir emas.


~ Matto 28:20 ~
20Men sizlarga buyurgan hamma narsaga amal qilishni ularga o’rgatinglar. Mana, Men har kuni, dunyoning oxirigacha sizlar bilan birga bo’laman”. OMIN.


Najot topishingiz Iso Masih orqali ishonchli ekanligini yodda tuting

~ Yuhanno 10:28-29 ~
28Men ularga abadiy hayot bag’ishlayman va ular abadiy halok bo’lmaydilar. Hech kim ularni Mening qo’limdan tortib olomaydi.
29Ularni Menga bergan Otam hammadan buyukdir. Otamning qo’lidan ularni tortib olishga hech kimning kuchi etmaydi.

Agar siz Najotkoringiz sifatida faqat Iso Masihga imon keltirsangiz, siz arshi-a’loda Xudo bilan birga abadiy hayotni o’tkazishingiz uchun ishonchga ega bo’lishingiz mumkin!

2. Bibliya o’qituvchi yaxshi cherkovni toping.

 Cherkovni bino deb o’ylamang. Cherkov - odamlardir. Iso Masihga e’tiqod qiluvchilarning bir-birlari bilan do’stlashishlari juda muhim. Bu cherkovning asosiy maqsadidir. Endi siz Iso Masihga iymon keltirdingiz, yashash joyingizda Bibliyaga ishonuvchi cherkovni topib, ruhoniy bilan so’zlashishingizni juda qo’llab-quvvatlaymiz. Iso Masihga bo’lgan yangi iymoningizni unga ma’lum qiling. Cherkovning ikkinchi maqsadi Bibliyani o’qitishdir. Siz hayotingiz bo’yicha Xudoning ko’rsatmalarini qay tarzda amalga oshirishni o’rganishingiz mumkin. Bibliyani tushunish - muvaffaqiyatli va kuchli Masihiy hayotini kechirishingizga asosdir. Aziz Havoriy Pavelning Timofeyga ikkinchi maktubi, 3-bob, 16,17-oyatlarda shunday deyiladi: “Har bir Muqaddas Yozuv ilohiy ilhom bilan yozilgan bo’lib, ta’lim berish, dalolat qilish, tuzatish, solihlik yo’lida tarbiya berish uchun foydalidir. Shu yo’sin Xudoning quli komil va har qanday yaxshi ishga qobil bo’ladi”.

Cherkovning uchinchi maqsadi sajda qilishdir. Sajda qilish - bu Xudoning barcha qilgan ishlari uchun Unga shukrona aytishdir! Xudo bizni halos etdi, U bizni sevadi. Xudo bizga hayot kechrishimiz uchun vositalarni beradi. Xudo bizga ko’rsatma va yo’nalish beradi.
Qanday qilib biz Unga shukrona aytmasligimiz mumkin?! Xudo muqaddas, solih, sevuchi, shafqatli va inoyatga to’ladir.

3. Xudoga e’tibor qaratish uchun har kun vaqt ajrating.

 Xudoga e’tibor qaratishda har kun vaqt ajratish biz uchun juda muhimdir. Ayrim odamlar buni “tinch vaqt” deydilar. Boshqalar esa uni “Xudoga xizmat qilish” deydilar, chunki biz o’sha vaqtda Xudoga ibodat qilamiz. Ba’zilar vaqtlarini ertalab, qolganlar esa kechqurun ajratishlarini afzal ko’radilar. Ushbu vaqtni nima deb atashingizning yoki qachon uni bajarishingizning farqi yoq. Asosiysi, vaqtingizni muntazam ravishda Xudo bilan o’tkazishingizdir. Qaysi tadbirlar vaqtimizni Xudo bilan o’tkazishga kiradi?

(a) Ibodat. Ibodat qilish Xudo bilan oddiygina so’zlashishdir. Tashvishlaringiz va muammolaringiz haqida Xudo bilan so’zlashing. Xudodan sizga zakovat va yo’nalish berishini so’rang. Ehtiyojlaringizni qondirish uchun Xudodan so’rang. Uni qanchalik sevishingizni va siz uchun qiladigan ishlari uchun Unga qanchalik shukrona bo’lishingizni Xudoga ayting. Ibodat ana shulardan iboratdir.

(b) Bibliyani o’qish. Bibliyani nafaqat cherkovda, yakshanba maktabida va/yoki Bibliya darslarida qo'shimcha sifatida o'qishingiz, balkim siz Bibliyani o’zingiz uchun o’qishingiz ham kerak. Muvaffaqiyatli Masihiy hayotini kechirish uchun Bibliya siz bilishingiz kerak bo’lgan barcha narsani o’z ichiga oladi. U qay tarzda aqlli qarorlarni qabul qilish, qanday qilib Xudoning irodasini bilish, boshqalarga qanday qilib yordam ko’rsatish va qanday qilib ruhiy rivoshlanish bo’yicha Xudoning ko’rsatmalarini o’z ichiga oladi. Bibliya Xudoning bizga kalomidir. Bibliya Xudoning muhim ko’rsatmalar qo’llanmasi bo’lib, qanday qilib biz hayotimizni Unga xush keluvchi va o’zimizga rohat bag’ishlovchi tarzda hayot kechirishimizni namoyon qiladi.

4. Sizga ruhiy jihatdan yordam bera oluvchi odamlar bilan aloqalarni rivojlantiring.

 ~ 1 Korinfliklarga 15:33 ~
33Lekin adashmanglar: «Yomon odamlar to’dasi yaxshi ahloqni buzar ekan».

Bibliya “yomon” odamlarning bizga qila olishi mumkin bo’lgan ta’siri haqida ogohlantirishlarga to’ladir. Gunohli ishlar bilan shug’ullanuvchilar bilan vaqtni o’tkazish bizga o’sha ishlar bilan bizni vasvasaga tushib qolishimizga olib keladi. Atrofimizdagi yaxshi axloqli odamlarning “ta’siri” bizga o’tadi. Shuning uchun o’zimizni shunday odamlar, ya’ni Xudovandni sevuchi va Unga sodiq bo’lganlar bilan o’rab olishimiz juda muhimdir.

Sizga yordam bera oladigan va sizni qo’llab-quvvatlay oladigan bir-ikkita do’stni (balki cherkovingizgan) topishga harakat qiling...

~ Ibroniylar 3:13 ~
13Hech kim gunohning aldovi bilan yuragini tosh qilmasin; “bugun” deyilguncha, bir-biringizga har kuni nasihat qilib turinglar.

~ Ibroniylar 10:24 ~
24Bir-birimizga e’tibor beraylik va muhabbatga, xayrli ishlarga rag’batlantiraylik

O’zingizning tinch vaqtingiz, faoliyatlaringiz va Xudo bilan birga sayringizga nisbatan o’zingizni javobgar tutishingizni do’stlaringizdan so’rang. Xuddi shu narsani ular uchun qila olishingiz mumkinligini so’rang. Bu sizga Xudovand Isoni Najotkor deb bilmaydigan barcha do’stlaringizdan voz keching degani emas. Ularning do’sti bo’lishni va ularni sevishni davom ettiring. Faqatgina ularga Iso hayotingizni o’zgartirganligini va siz ilgari qilib yurgan ishlaringizni endi qila olmasligingiz haqida ayting. Xudodan do’stlaringiz bilan Isoni baham ko’rish imkoniyatlari haqida so’rang.

5. Suvga tushing.

 Ko’pgina kishilar suvga tushish haqida noto’g’ri tushunchaga egalar. “Baptize” so’zi suvga tushishni (cho’milishni) bildiradi. Suvga tushish (baptizm) sizning Isoga keltirgan yangi imoningizni va Unga rioya qilish uchun sodiqligingizni ochiqchasiga e’lon qilishning bibliyaviy usulidir. Suvga tushish harakati Iso bilan birga da’fn etilganlikni bildiradi. Suvdan chiqish harakati esa, Isoning qayta tirilganligini tasvirlaydi. Suvga tushish o’zingizni Isoning o’limi, da’fn etilishi va qayta tirilishi bilan tanita olishingizdir.

~ Rimliklarga 6:3-4 ~
3Unutmangizki, biz Iso Masihni tan olib suvda imon keltirganimizda, hammamiz ham Uning o’limini tan olib imon keltirdik.
4Biz suvga cho’mib, Masih bilan birga o’ldik va ko’mildik. Shuningdek, Masih Otasining ulug’vor qudrati bilan tirilganiga o’xshab, biz ham yangi hayotda yurishimiz lozim.


 Suvga tushish (baptism) sizga najot beruvchi narsa emas. Suvga tushish gunohlaringizni yuvib yubormaydi. Suvga tushish oddiygina itoatkorlik qadami bo’lib, najot uchun imoningizni Isoning o’zigagina ochiqchasiga e’lon qilishlikdir. Suvga tushish muhim hisoblanadi, chunki bu itoatkorlik qadamidir, ya’ni imoningizni Isoga keltirganligingizni va Unga soqiqligingizni ochiqchasiga izhor etishdir. Agar siz suvga tushishga tayyor bo’lsangiz, ruhoniy bilan gaplashishingiz lozim.






Tavba ibodati nima degani?

 
Najotkorga muhtojligini va gunohlari kechirilishi kerakligini anglagan odam, Xudoga aytgan ibodati - tavba ibodati deb nomlanadi. Bu ibodat o’zidan o’zi najotga olib kelolmaydi, faqat haqiqiy tavba, o’zini gunohkorligini va najot eng muhim ehtiyojligini tushunish, najotga olib keladi. Tavba ibodatining birinchi tomoni, o’zimizni gunohkor ekanligimizni anglab yetishdir.

~ Rimliklar maktubi 3:10~ 
Solih kishi yo’q, bir kishi ham yo’qdir.
 
Ko'rib turganingizday, hammamiz gunoh qilganligimiz, Muqaddas Kitobda aniq tasdiqlangan. Biz hammamiz - gunohkorlarmiz, Xudoning kechirimiga va rahmdilligiga muhtojlarmiz
 
~ Titu maktubi 3:5-7 ~
5Xudo bizning qilgan savobli ishlarimiz tufayli emas, balki O’zining rahm-shafqati tufayli bizni qutqardi, gunohlarimizni yuvib, bizni yangidan tug’iltirdi, Muqaddas Ruh orqali bizga yangi hayot ato etdi.
6Qutqaruvchimiz Iso Masih sharofati bilan Xudo bizning ustimizga mo’l-ko’l Muqaddas Ruh yog’dirdi.
7Xudo inoyat qilib, bizni oqladi va abadiy hayotga umidvorlik bilan qaragan merosxo’r ham qildi.
 
 Chunki o’zimizning qilgan gunohimizni deb, biz abadiy jazoga loyiqmiz. Shunday qilib, tavba ibodati - bu adolatli jazo o’rniga kechirim so’rash iltijosidir.

Bu ibodatni ikkinchi tomoni - Xudo bizning o’ta achinarli ahvolimizni o’zgartirish uchun nima qilganini tushunishdir. U tanni qabul qildi va odam - Iso Masih bo’ldi
 
~Yuhanno Xushxabari 1:1-14 ~ 
1Azalda Kalom bor edi. Kalom Xudo huzurida edi, Kalom – Xudo edi.
2Azaldanoq U Xudo huzurida edi.
3Borliq U orqali bor bo’lgan, Usiz hech narsa bor bo’lgan emas. Neki bor bo’lgan bo’lsa, U orqali bor bo’lgan.
4Unda hayot bor edi, hayot insonlarning nuri edi.
5Nur zulmatda porlaydi, zulmat esa nurni qoplay olmadi.
6Xudo tomonidan yuborilgan bir odam bor edi, uning ismi Yahyo edi,
7u shohidlik qilgani, nur haqida shohidlik qilgani kelgan edi, toki hamma uning shahodati orqali imon keltirsin.
8Uning o’zi nur emas edi, u faqat nur haqida shahodat berishga yuborilgan edi.
9Dunyoga kelayotgan hamma odamzodni yorituvchi haqiqiy nur bor edi.
10Kalom dunyoda bor edi, dunyo U orqali bor bo’lgan edi, biroq dunyo Uni tanimadi.
11O’zinikilarning yoniga keldi U, lekin O’zinikilar Uni qabul qilmadi.
12Uni qabul qilganlarga esa, barcha Uning nomiga imon keltirganlarga U Xudoning farzandi bo’lish iqtidorini berdi.
13Ular na qondan, na tana xohishidan, na er xohishidan, balki Xudodan tug’ildilar.
14Kalom inson qiyofasiga kirdi va biz aro maskan qildi. Biz esa Uning ulug’vorligini ko’rdik; Otasi huzuridan kelgan, marhamat va haqiqat ila to’lgan yagona O’g’ilning ulug’vorligini ko’rdik.
 
 Iso bizga Xudo haqidagi Haqiqatni ochib berdi va taqvodorli, gunohsiz hayot kechirdi
 
~ Yuhanno Xushxabari 8:46 ~ Iso shunday deydi:
46Qaysi biringiz Meni biron gunoh bilan ayblay olasiz? Agarda haqiqatni so’zlayotgan bo’lsam, nega Menga ishonmayapsizlar?
 
Keyin esa, bizga tayyorlangan jazoni O’ziga olib, U bizning o’rnimizga xochda o’ldi
 
~ Rimliklar maktubi 5:8 ~
8Lekin biz hali gunohga botgan chog’imizda, Masih biz uchun o’ldi. Bu Xudoning bizga bo’lgan muhabbatidan dalolatdir.
 
 Iso Masihning o’liklar ichidan tirilishi, shuni tasdiqlaydiki, U gunoh, o’lim va do’zah ustidan g’alaba qozondi
 
~ Kolossiyaliklarga maktub 2:15-17 ~
15O’sha xoch orqali ruhiy hokim va hukmronliklar ustidan ham g’alaba qozondi. Ularning qurol-yarog’ini olib qo’ydi-da, ularni O’zining tantanali yurishida yurgizib, rasvoi olam qildi.
16Shunday qilib, egulik-ichgulik, diniy bayramlar, yangi oy yoki dam olish kunlari xususida hech kim sizlarga qonun-qoida chiqarmasin.
17Bular kelajak dunyoning sharpasigina xolos, asli esa Masihdadir.
 
 
 Faqat shu tufayli biz gunohlarimizdan kechirim olishimiz mumkin, biz agar faqat Masihga ishonsak, bizga Samoviy Qasrga abadiy hayot va'da qilingan. Bizdan talab qilinadigan narsa shuki - U bizning o’rnimizga o’lganiga va o’liklar ichidan tirilganiga ishonishdir
 
~ Rimliklar maktubi 10:9-10 ~
9Agar sen Isoni Rabbim deb, og’zing bilan ochiq iqror etsang va Xudo Uni tiriltirganiga chin yurakdan inonsang, najot topasan.
10Chunki oqlanish uchun yurak bilan e’tiqod qilmoq, qutulish uchun og’iz bilan iqror bo’lmoq lozimdir.
 
Biz faqat marhamat orqali qutqarilishimiz mumkin, va faqat shu marhamatni Iso Masihga bo'lgan iymonimiz orqali.
 
~ Efesliklar maktubi 2:8 ~
8Sizlar Xudodan inoyat topib, imoningiz tufayli qutulgansizlar. Bu - Xudoning in’omi, sizning ytutug’ingiz emas”.
Tavba ibodatini aytib, biz Xudoga, Iso Masihga o’z Najotkorimiz deb , ishonayotganimizni aytamiz. Najot uchun qandaydir “sehrli” so’zlarni aytishni keragi yo’q. Faqat Isoning o’limiga va tirilganiga ishonish orqali, biz najotni olamiz! Agar siz gunoh qilganingizni tushunayotgan bo’lsangiz, va Iso Masihdan najot zarurligini his qilayotgan bo’lsangiz, unda keyingi , Xudoga murojaat qilishingiz mumkin bo’lgan tavba ibodati yordam beradi. “Xudovandim, men Sening ko’z oldingda gunoh qilganligimni bilaman. Men o’zimning qilgan gunohlarimni natijalarini ko’tarishga loyiqman, lekin men Iso Masih Sening o'g'ling ekanligiga va Uning o'limi va tirilishi menga kechirilishimni ta'minlab berganiga ishonaman. Uni o’z Najotkorim deb qabul qilaman. Rahmat Senga, Xudovandim, meni qutqarayotganing va kechirayotganing uchun! Omin!”

 
 

Friday, April 19, 2013

ПРОСТИ МЕНЯ, СЫНОК!

 
Эта история произошла в неполной семье. Женщина, о которой пойдет речь, растит сына одна, с мужем развелась, когда малышу еще и года не было. Теперь сыну уже четырнадцать – самый трудный возраст. Ей тридцать пять. В последнее время ее жизнь стала похожей на ад. Мало того, что приходится крутиться, как белка в колесе, чтобы на жизнь заработать, так еще и сын совсем от рук отбился: и учиться стал плохо, и грубить начал, и дома от него никакой помощи не дождешься.
До пятого класса еще как-то старался учиться. Потом оценки испортились. Дальше — еще хуже. Учительские замечания, нехватка денег – клубок неприятностей заматывался все больше. Из-за ощущения полного бессилия что-либо изменить приходила домой уставшая и раздраженная. Ее упреки и назидания сын выслушивал молча, но уроки по-прежнему не учил и дома не помогал.
Пришла как-то домой, а в комнате снова не убрано, хотя утром, уходя на работу, строго-настрого приказала: «Смотри у меня, как придешь из школы, убери в квартире!»
Поставив чайник на плиту, она устало стала вытирать пыль и вдруг заметила, что нет нигде огромной глиняной вазы, подаренной ей когда-то на день рождения. Первая мысль, пришедшая в голову была – сын. Ведь кроме них двоих в квартире никого. Унес? Продал? Но для чего? Сразу вспомнилось, что совсем недавно видела сына с какими-то подозрительными мальчишками. На ее вопрос: «Кто эти ребята?» сын только буркнул что-то невнятное в ответ. Мысли – одна страшнее другой – лезли в голову: наверное, связался с наркоманами. Или… Что же делать? Что?
За окном было уже темно. Она медленно опустилась в кресло. «Сама виновата! Сама! Дома ему давно житья не стало! Даже по утрам бужу его окриком. И вечерами. Тоже постоянно только кричу. Сыночек, родненький, да за что же тебе мать такая непутевая досталась?» Она долго плакала. Потом вновь принялась за уборку, чтобы хоть чем-то отвлечь себя от грустных мыслей. Вытирая за холодильником, она вдруг наткнулась на какой-то сверток. Потянула – послышался звон осколков. Развернула газету. Там лежало все, что осталось от вазы. «Разбил, — поняла она и заплакала, только теперь уже от радости. – Значит, разбил и спрятал. Глупенький. А теперь, наверное, боится идти домой». И вдруг представила себе, как пришла бы в ярость, увидев свою вазу разбитой. Ругая себя, она принялась быстро готовить ужин. Потом накрыла на стол, разложила салфетки.
Сын вернулся домой только в двенадцатом часу. Открыл дверь и замер на пороге, ожидая очередной взбучки. Но ее не последовало. Вместо этого мать обняла его за плечи и спросила: «Где же ты так долго? Я волнуюсь уже. Замерз?» Сын недоуменно взглянул на мать, а та продолжала: «Иди скорее мыть руки, будем ужинать, я твое любимое блюдо приготовила». Он уже забыл, когда мама так обращалась к нему. Ничего не понимая, он помыл руки, потом осторожно сел на стул, опустив голову и ни к чему не притрагиваясь.
«Кушай, сыночек, ну что же ты?»
Он поднял голову и дрогнувшим голосом произнес: «Я разбил вазу…»
«Я знаю, сынок. Ну, ничего, все когда-нибудь бьется».
Вдруг, склонившись над столом, сын заплакал. Она растерялась – дано не видела сыновних слез – и разревелась сама. Когда оба успокоились, мама сказала:
- Прости меня, сынок. Кричу я на тебя, ругаюсь. Пойми, трудно мне. Думаешь, я не вижу, что ты одет не так хорошо, как твои одноклассники. Устала я. Прости, никогда больше тебя не обижу.
Ужинали веселее, но молча. Помолившись, молча легли спать.
Утром его будить не пришлось – сам встал. А, провожая его в школу, она впервые вместо «Смотри у меня…», произнесла: «Ну, пока, до вечера!»
Придя с работы, она с удивлением увидела, что сын убрал в комнате и пожарил картошку. Спустя время, заглянув в его дневник, она не обнаружила ни одной плохой отметки. Но самым счастливым для нее был день, когда вечером сын сел на стул рядом с ней и положил ей голову на плечо. Она замерла. Сразу вспомнилось, как маленьким сын часто устраивался рядом, клал голову ей на плечо и нередко так засыпал, слушая вечерний рассказ. Она поняла, что вернула себе сына.

                                        ♥ † ♥ † ♥ † ♥

Получая от родителей вместо любви, теплых слов и понимания лишь только окрики да назидания, одни дети замыкаются в себе, другие же начинают выражать протест своим, так называемым, антисоциальным поведением. Уважаемые взрослые! Если вы станете постоянно говорить ребенку, что он плохой, то он непременно и станет таким. И не удивляйтесь потом отчего. Ведь родители для ребенка первый «эталон», по которому он мерит себя. Если мы хотим, чтобы ребенок был добрым, значит добрыми надо быть прежде всего нам самим. Сколько угодно можно говорить ребенку о том, каким ему надо быть, как следует себя вести, но результата от воспитания можно дождаться только тогда, когда мы, взрослые, на деле покажем себя с положительной стороны. Вот уж верно говорится в Библии: «Что человек посеет, то и пожнет».


ПРИТЧА «ПРОЩАЛЬНАЯ ЗАПИСКА»

 
Один человек накопил состояние, составляющее миллионы долларов. Он решил, что наконец-то возьмет себе год отдыха от работы и поживет в роскоши, которую может себе позволить. Но не успел он принять это решение, как к нему спустился ангел смерти. Будучи профессиональным торговцем, он решил любым способом уговорить продать ему хоть немного времени:
- Дай мне три дня жизни, и можешь взять треть моего состояния.
Ангел не соглашался.
- Ладно, тогда два... нет... три миллиона! Дай мне всего один день, чтобы я смог насладиться красотой земли и навестить семью, которую из-за вечной занятости давно не видел.
Но ангел был непоколебим. Тогда человек стал умолять дать ему хотя бы пару минут, чтобы написать сыну прощальную записку. Это желание было удовлетворено.
 «Дорожи своим временем, — написал он. — За все свои миллионы долларов я не смог купить и одного часа».

ПРИТЧА «ВИНОГРАД»

 
В одном городе в северной Европе жила бедная женщина, дочь которой страдала тяжелой формой лихорадки. Больной очень хотелось покушать винограду, но не пришло еще время винограда. Тут мать вспомнила, что однажды, проходя через царский парк, она увидела в парнике чудеснейший виноград. Она подошла к садовнику, чтобы купить у него ягод. Но садовник наотрез отказался продать…
 — Может быть, я предложила ему слишком мало денег, — подумала мать, и с удвоенным усердием принялась за работу, чтобы достать большую сумму. Потом она с новой надеждой отправилась к садовнику. Но тот еще строже отнесся к ней, чем в первый раз.
— В своем ли вы уме! — сказал он. — Вы думаете, что король — купец? Ни за какие деньги вы не получите от него цветов и плодов.
Весьма опечаленная и разочарованная, женщина хотела уже уйти, как вдруг к ней подошел молодой человек, слышавший весь их разговор.
— Садовник прав, — сказал он, — мой отец, король, — не купец, но если он не продает виноград, то он может подарить его…
С этими словами молодой человек сам снял с ветки несколько виноградных кистей и положил их в корзинку.
 
                                                         ♥ † ♥ † ♥ † ♥
 
Читатель, вы, вероятно, понимаете, о чем нам напоминает этот умилительный случай: Бог не продает спасение, но Он дает его по благодати, как дар верующему.Следите за своим духовным сердцем, что бы благодать Бога не оставила вас, ведь без благодати нет спасения.

ПРИТЧА-РАССКАЗ «НЕПРИЯЗНЬ»

 
Между мной и соседом выросла вражда, словно терние: в глаза друг другу не могли смотреть. Как-то зимней ночью мой маленький сын читал мне вслух Новый Завет, и, когда он прочитал слова Спасителя: благотворите ненавидящим вас, я крикнул ребенку:
— Хватит!
Всю ночь не мог я заснуть, все думал и думал, как мне исполнить эту заповедь Божию. Как мне сделать доброе дело для своего соседа?
И однажды услышал я из соседского дома громкий плач. Расспросив, я узнал, что налоговые власти угнали у моего соседа весь скот, чтобы продать его за долги. Как молния пронзила меня мысль: вот, дал тебе Господь возможность сделать добро соседу!
Я бегом в суд, заплатил налоги за человека, который ненавидел меня больше всех на свете, и вернул его скотину обратно. Когда он об этом узнал, то долго в задумчивости ходил вокруг своего дома. Когда стемнело, он окликнул меня по имени. Я подошел к изгороди.
— Зачем ты звал меня? – спросил я его.
Он разрыдался мне в ответ и, не в силах выговорить ни слова, плакал и плакал. И с тех пор мы живем в большей любви, чем родные братья.
 
                                                       ♥ † ♥ † ♥ † ♥
 
Будем и мы поступать так же. Может быть, нам не приведется совершить по отношению к нашему «неприятелю» такого же благородного поступка. Но мы можем и в мелочах отвечать на зло добром: на хмурый взгляд — приветливой улыбкой, на колкую насмешку — теплым и добрым словом. И мы увидим, как быстро исчезнет наша взаимная неприязнь.

ПРИТЧА «СПРАВЕДЛИВОСТЬ И ЛЮБОВЬ»

 
- Ну и где же справедливость? – спросила внучка бабушку.
- В аду, - ответила бабушка.
- А в раю что? – удивилась внучка.
- А в раю любовь, - улыбнулась бабушка.

ПРИТЧА «ПУТЬ ДО ГОРОДА»

 
Прохожий спросил у учителя:
- Сколько часов пути до города?
Учитель ответил:
- Иди...
Путник пошел, и, когда он прошел двадцать шагов, учитель крикнул:
- Два часа!
- Что же ты мне сразу не сказал? - возмутился тот.
- А откуда я знал, с какой скоростью ты будешь идти!
 
                                                          ♥ † ♥ † ♥ † ♥
 
Быстрота выполнения задачи зависит не только от самой задачи, но и от нас, с какой скоростью мы ее выполняем.

ПРИТЧА «КУЗНЕЦ»




В одном небольшом селении был один единственный кузнец на всю округу, ежедневного заработка которого хватало только на то, чтобы купить еды на один день для своей семьи. Однажды к нему пришли врач и повар с просьбой выковать им ножи для работы: повару — кухонный, а врачу — скальпель. Кузнец с радостью принялся за работу.В это время мимо кузницы шёл прохожий, который засмотрелся на кузнеца и его работу. Подойдя поближе, он поздоровался и спросил, что будет из этого металла.
— Ножи, — ответил кузнец.
— Ножи? — переспросил прохожий. — А вы не боитесь, что кто-то использует их во зло? Ведь с помощью ножа можно убить или ограбить. Вы хороший человек и, думаю, вам не следует делать то, что может стать причиной чьих-то страданий, — сказал встречный.
— Я никогда не думал об этом. Наверное, вы правы, — ответил кузнец и бросил в угол кузницы металлическую заготовку.Прохожий, удовлетворённый тем, что наставил человека на истинный путь, пошёл дальше.
В этот день у кузнеца больше не было заказов, поэтому он так и просидел до вечера без дела. Когда пришли врач с поваром, они были очень удивлены отказом сделать ножи, но делать нечего, с этим они и вернулись домой. А кузнец вернулся к себе, ничего не заработав за этот день, из-за чего его семья осталась без ужина.
По причине отказа сделать ножи, как выяснилось позже, пострадала не только его семья, но и повар со своими посетителями, которым он не мог приготовить еду, и врач со своими пациентами, которым не была оказана своевременная хирургическая помощь. Много и долго думал в тот вечер кузнец над словами прохожего и вдруг понял. Нет хороших и плохих вещей. Если твоё дело доброе, делай его, ибо не от изделия зависит, будет оно хорошим или плохим, а от того, кто и как его использует. Ведь даже доброе орудие в злых руках или от злого намерения может стать плохим и причиняющим боль, а добрые руки даже «плохим» орудиям могут найти полезное применение. А в сердце и мысли человека заглянуть может только Бог. После этого, кузнец спокойно заснул, а на следующий день выполнил заказ повара и врача.

Wednesday, April 17, 2013

Iso Masih va "Din" orasidagi farq va qarama-qarshilik...




Ko'pgina insonlar bilan Iso Masih haqida gaplashganimda, ular turli xil fikrlari bilan bo'lishishdi, kimlardir Iso Masihni musulmon dedi, kimdir Iso Masihni bu dunyoga "Din" yaratgani kelgan dedi, shundaylar ham bo'ldiki, Iso Masihni Islom dinini olg'a surish uchun kelgan deb aytishdi!
Aziz birodarlarim, afsuski bu hamma firklaringiz noto'g'ri, birinchidan, Iso Masih musulmon emas, U Isroilda tug'ilgan - yahudiydir.
Ikkinchidan, Iso Masih bu dunyoga Din yaratgani ham kelmagan, Islom Dinini olg'a surish uchun ham kelmagan, balkim dunyodagi barcha Dinlarni vayron qilish uchun kelgan. Agar Injilni ochib o'qisangiz, Iso Masih Injil oyatlarida Diniy Ulamolardan ehtiyot bo'lishni nasihat qiladi:

~ Mark 12:39-40 ~ va ~ Luqo 20:45-47 ~
 39Uzun kiyimlar kiyish, xalq yig'inlarida alik olish, ibodatxonalarda hurmatli o'rinda va ziyofatlarda to'rda o'tirishni yaxshi ko'radigan ulamolardan ehtiyot bo'linglar! 40 Ular beva ayollarning uy-joylarini shilib, xo'ja ko'rsinga uzoq duo o'qiydilar. Mana shular og'irroq jazoga duchor bo'ladilar.

~ Matto 23:13 ~ oyatida Iso Masih Diniy ulamolarga shunday deydi:
13Ey ulamoyu farziylar, munofiqlar! Osmon Shohligini insonlarga bekitib qo'yganingiz uchun holingizga voy! O'zlaringiz ham unga kirmayapsizlar, kirmoqchi bo'lganlarga ham yo'l qo'ymayapsizlar.

~ Matto 23:27-33 ~
27Ey ulamoyu farziylar, siz munofiqlarning holiga voy! Sizlar tashqaridan chiroyli ko'rinadigan, lekin ichi o'liklarning suyaklari va har xil qabihliklarga to'la, ohaklangan qabrlarga o'xshaysizlar. 28Garchi tashqaridan insonlarga mo'min ko'rinsangizlar ham, lekin ichlaringiz ikkiyuzlamachilik va yomonlikka to'ladir". 29"Ey ulamoyu farziylar, siz munofiqlarning holiga voy! Chunki sizlar payg'ambarlarga maqbara qurib, aziz-avliyolarning yodgorliklarini bezab yuribsizlar. 30"Agar ota-bobolarimiz davrida yashaganimizda, biz payg'ambarlarning qonini to'kishda ularga hamkorlik qilmas edik", - deysizlar. 31Bu bilan siz o'zingizni o'zingiz inkor etib, payg'ambarlarni qatl qilganlarning o'g'illari ekagingzni o'zingiz tasdiqlab turibsiz. 32Qani, ota-bobolaringiz boshlagan ishni bitirib qo'ymaysizlarmi?! 33Hoy ilonlar, zaharli ilon zotlari-ey! Jahannam jazosidan qanday qilib qutularkansizlar?

Ko'rib turganingizday, Iso Masih Dindan nafratlangan!
Iso Masih umuman Dinni olg'a surmagan, balkim Xudoga bo'lgan xaq va yagona yo'l, O'zi ekanligini takror va takror aytgan.

~ Yuhanno 14:6-7 ~ 
6Iso unga dedi: Men yo'l, haqiqat va hayotdirman. Mensiz hech kim Otaning oldiga borolmaydi. 7Agar Meni bilsangiz, Otamni ham bilasizlar. Bundan buyon Uni bilasizlar, Uni ko'rgansizlar.

Iso Masih va Din o'rtasidagi farq juda katta!
Din insonlarga shunday deydi: "Agar sen bizning kitobdagi barcha qonun-qoidalarni, urf-odatlarni bajarsang, shundan keyingina sen Xudoning sevimli bandasiga aylanasan"...
Endi tassavur qiling, sizning farzandingiz bor, farzandingizga: "Bolam, agar sen mana bu qonun-qoidani bajarsang, shundan keyingina sen mening sevimli farzandim bo'lasan, shundan keyin men seni adang bo'laman" deysizmi? Axir bu shafqatsizlikku!!!
Iso Masihning qurbonligi bizga shuni namoyon qiladiki, Parvardigor bizni birinchi bo'lib sevdi, shuning uchun ham bizni va butun dunyoni yaratdi!

~ 1 Yuhanno 4:19 ~
19 Biz Uni sevaylik, chunki avval U bizni sevdi.

U bizni sevmaganida, butun koinotni, yerni, insonlarni yaratmagan bo'lar edi! U biz insonlarni barchamizni teng sevadi! Insonlarning qonun-qoidani bajarishi, ularni Xudoning oldida oqlamaydi, chunki "Diniy qonun-qoidalar" insonlar tomonidan jismonan bajariladi, lekin ruhan bajarilmaydi! Qalbimiz, fikrlashimiz gunohga to'la bo'la turib, jismonan qonun-qoidani bajarishimiz, ikkiyuzlamachilik emasmi? "Diniy qonun-qoidalarni" bajarish bizni Xudoning oldida oqlamaydi, balkim gunohkor ekanligimizni yanada fosh qiladi.
Xudo bizni qalbimiz, fikrimiz orqali biladi. Qalbimiz, niyatimiz kir bo'lsayu, lekin sirtdan qonunni bajarsak, bu kimga kerak?!

~ Galatiyaliklarga maktub 3:10-11 ~
Ilohiy Qonunga amal qildim, deb o'zini oqlamoqchi bo'lgan barcha kishilar la'nat ostidadirlar. Chunki Tavrotda Shunday yozilgan: "Qonun kitobining har bir amrlariga qattiq rioya qilmaydigan barcha la'nati bo'ladi". 11 Shunday ekan, Ilohiy Qonunga amal qilish bilan hech kim Xudo oldida o'zini oqlayolmasligi aniqdir. Tavrotda yozilganidek: "Imoni bilan oqlangan kishi yashayveradi". 12 Qonunga amal qilish esa imonga bog’liq emas, aksincha, Tavrotda: “Bu buyruqlarni bajo keltirgan kishi shu bilan yashayveradi”, deb yozilgan.
13 Masih esa biz uchun la’natlanib, bizni Qonun la’natidan xalos qildi, xuddi Tavrotda yozilganidek: “Yog’ochga osilgan har bir kishi la’natidir”.
14 Shu yo’sin Xudo Ibrohimga va’da qilgan qut-barakalar Iso Masih orqali majusiylarga ham nasib etdi, biz imonimiz tufayli Xudo va’da bergan Muqaddas Ruhni qabul qildik.

Diniy qonun-qoidalarni bajarish bizni Xudoning oldida oqlamaydi, balkim gunohkor ekanligimizni yanada ravshan ko'rsatadi:

~ Rimliklarga 7:7-11 ~
 7Xo'sh, nima deylik? Nahotki Ilohiy Qonun gunohga bois bo'ldi? ⠠ Aslo! Ammo agar Qonun vositachi bo'lmasa edi, men gunohni bilmagan bo'lar edim. Qonun "tamagirlik qilma" deb buyurmaganda edi, men tamagirlikni bilmas edim. 8Shu tariqa gunoh amr orqali bahona topib, mening yuragimda turli tamagirlikni hosil qildi. Qonun yo'qligida esa, gunoh kuchsizdir. 9Bir vaqtlar men o'zim Ilohiy Qonundan tashqarida bo'lib yashar edim. Ammo ongimda amr tug'ilgach, gunoh tirildi, 10men esa o'ldim. Hayot uchun bo'lgan amr mening o'limimga sabab bo'ldi. 11Chunki gunoh amr orqali bahona topib, meni aldadi, amr orqali meni o'ldirdi!

Xudo "10 ta Ilohiy Qonun"ni, biz insonlar, gunohkor ekanligimizni tushunishimiz uchun berdi. Biz insonlar, Cheksiz Xudoning "10 ta Ilohiy Qonun"nini to'la-to'kis, ham ruhan, ham jismonan bajara olmaymiz! Chunki biz Qonunni Jismonan bajarsakda, ruhan gunoh qilib qo'yamiz!

~ Yoqubning 2:10 ~ oyati shunday deydi:
10Kimki Ilohiy Qonunning hamma amrlariga rioya qilsa-yu, faqat bir narsada gunoh qilsa, u butunlay gunohkor bo'lib qoladi.

 Dindor ulamolar shunday deb, insonlarni ikki tabaqaga ajratadi:
 - "Dunyoda ikki xil insonlar mavjud:
 1) Yaxshi insonlar;
 2)Yomon insonlar.

1) Yaxshi insonlar, menga o'xshaydi, ya'ni dindor, barcha qonun-qoidalarni to'la-to'kis bajaradi, diniy kitoblarni yoddan biladi.
2)Yomon insonlar esa, menga qarama-qarshi bo'lganlardir!

Lekin... Iso Masihning Qurbonligi esa bizga shuni o'rgatadi:
Dunyoda 2 xil inson mavjud.
1) Gunohlariga Pushaymon qilganlar;
2) Gunohlariga Pushaymon qilmaganlar.

Biz hammamiz yomon (gunohkor) insonlarmiz, bir-birimizdan farqimiz, ayrimlarimiz Iso Masih nomi bilan gunohlarimizga pushaymon yeb, tavba qilganmiz, ayrimlarimiz esa YO'Q!
Iso Masih yer yuziga kelganida, U  fohishalik, aroqxo'rlik, o'g'rilik va hokazo gunohiga botgan insonlar oldiga borib, ularning "Gunohkor banda" ekanligini aytganida, ular Iso Masihga javoban: "Siz xaqsiz, gunohlarimizdan qanday qutulsak bo'ladi? Yordam bering" deb yolvorishgan.
Iso Masih so'ngra eng Dindor Ulamolar, Farziylar oldiga borib, ularga ham "Gunohkor banda" ekanliklarini aytganida, Dindor ulamolar, Isoga javoban: "Qanday xaqqing sig'di bunday deyishga, biz Ilohiy qonunlarni bajaradiganlardanmiz, san Shaytoniysan, san gunohkorlar bilan do'st tutingansan, biz YAXSHILARMIZ, ular esa YOMONLARDIR, sen ham yomonlardansan, sen bizdan emassan, chunki qonunimizni buzding, o'limga loyiqsan"- deyishgan! Mana bu Dindir! Chunki "Din" insonni "Yaxshi va Yomon" tabaqaga ajratadi, Masihning Qurbonligi esa "Pushaymon yeb, Tavba qilgan va Tavba qilmagan"larga ajratadi. Yana bir narsani unutmayllik,Gunohsiz bo'lgan Iso Masihni xochga mixlatganlar ham, Diniy Ulamolar va Farziylar bo'lishgan! Xozirgi kunga nazar solsangiz, Iso Masihning Xushxabarini tarqatayotgan odamlar ham, Dindorlar tomonidan o'ldirtirilib yuborilyapti.

Din Jannatga kirish uchun, "Nimalar qilish zarur va Nimalar qilmaslik kerak" degan qonun-qoidalarga boy ro'yhatni tuzishni yaxshi ko'radi. Din bizni quvonchga ham, kamtarlikka ham yetaklamaydi. Din uzun qonun-qoidali ro'yhatdan tarkib topgan bo'lib, agar siz barcha qonun-qoidalarni bajarib borsangiz, siz kamtarin emas, balkim kekkaygan, o'zini haq va yaxshi inson deb hisoblaydigan G'URURLI munofiqqa aylanasiz! Siz o'zingizni hammadan ustun va yaxshi deb hisoblaydigan bo'lasiz! G'urur insonni Xudodan ajratadi va o'ldiradi, Shayton ham Xudoning oldida G'ururli bo'lgani uchun, Xudoning Shohligidan haydalgan. G'urur orqali qalbimizda gunoh paydo bo'ladi, Xudo bizni kamtarin bo'lishimizni istaydi. Shuning uchun ham U O'zi bizni gunohlarimizdan qutqardi:

~ Efesliklarga 2:8-9 ~ 
8Ha, sizlar Xudodan inoyat topib, imoningiz tufayli qutulgansizlar. Bu -Xudoning in'omi, sizning yutug'ingiz emas. 9Yana hech kim: Men savob ishlarim tufayli qutulganman, deb maqtanmasin.

Dinga ergashgan odam, Xudoga emas, o'zi uchun xizmat qiladi. Ya'ni, men qanday qonun-qoidalarni bajarishim kerakki, o'z kuchim bilan Jannatga kirsam deb o'ylaydi! Lekin bir narsani tushuning, siz bunday fikringiz bilan o'zingizni Xudodan ustun qo'yyapsiz! Men Xudoning yordamisiz ham, diniy qonun-qoidani bajarib, Jannatga kira olaman deb, o'zingiz bilmagan holda G'ururlik qilyapsiz! Bu gunoh! Xudo Cheksizdir! Insoniyat esa cheklangan! Sizning bajargan Qonun-qoidangiz, savob ishlaringiz ham cheklangandir! Xudo sizni jismonan bajaroyotgan amalingizga emas, balkim ruhan itoat etishingizni istaydi! Siz Xudoga "Ruhan" itoat qilasizmi?

~ Yuhanno 4:24 ~
24Xudo - Ruhdir, Unga topinuvchilar esa Ruh va haqiqat bilan topinmoqlari lozim.

Iso Masihning ergashuvchisi esa, o'ziga emas, Xudoga xizmat qiladi. Ya'ni, Masih bizning gunohlarimiz uchun qurbon bo'ldi, bizni gunohlardan ozod qildi, va shu orqali Xudoning insoniyatga bo'lgan muhabbatini namoyon etdi, toki biz Xudoning bizga bo'lgan Otalik sevgisini qalbdan his qilib, Unga qalban va ruhan xizmat qilaylik! Hali ham kech emas, Iso Masih yagona Qutqaruvchi! Biz insonlar gunohkormiz, shuning uchun ham dunyoda O'lim mavjud!

~ Rimliklarga 6:23 ~
 23Gunohning evazi - o'lim, Xudoning in'omi esa Rabbimiz Iso Masih qiyofasidagi abadiy hayotdir.

Iso Masihni hayotingizga taklif qiling, chunki U qalbingiz eshigini taqillatyapti va Parvardigorning abadiy hayotiga erishing!

~ Vahiy 3:20 ~
 20Mana, Men eshik oldida turib taqillatyapman. Kimda-kim ovozimni eshitib eshikni ochsa, Men uning yoniga kiraman; Men u bilan, u Men bilan kechki ovqatni baham ko'ramiz

Iso Masih barchamizni sevadi . Omin!